Non-stop-kjeks

Medan Lise for fyrste gong prøver ut oppskrifta mi på non-stop-kjeks, tenkte eg at det var ein fin anledning til å blogga dei bileta eg tok då eg laga non-stop-kjeks i Spania.

Her ser du oppskrifta. Nesten. I bolla er 200 g smør/margarin, 150 g kvitt sukker og 150 g brunt sukker blanda saman.

Ha i to egg

og rør til ei jamn røre.

Ha i 275 g kveitemjøl og ei teskei bakepulver.

Hakk ein stor pose nonstop i småbitar

og bland inn i røra.

Set med teskeier på ei bakeplate

og steik på 200 grader i om lag ti minutt.

Tida kjem sjølvsagt heilt an på omnen og storleiken på kjeksa og kor harde eller mjuke du vil ha dei.

Nyt!

Fin middag i stova

Me har så vidt byrja å då ting i orden hjå oss, i alle fall nok til at Lise kunne laga chicken korma til middag. Det var godt. :)

Om nokon skulle lura

så har eg flytta frå Spania. Eg er på Åkra i ferien, stort sett. Siste helga i juli flyttar eg til Oslo att, skal bu på Bislett og startar i eit vikariat som menighetspedagog i Skedsmo kirkelige fellesråd 1. august. Og på torsdag har eg bil.

'Till later.

Det gløymde eg nesten: På onsdag gav LidoLido meg ein klem.

Rosebusken trivst

Skulle gjerne tatt nokre roser inn, men det krelar av lus på kvar einaste ei.

Spania - ep 3: Altea

I Oslo-skulen sin haustferie tok familien Aatlo turen til Torrevieja. Det var glade dagar med gode gjester - som til og med hadde middagen klar på bordet då eg kom heim frå jobb! Tenkja seg til...!

Eg tenkte det var lurt å sjå litt meir av Spania enn berre Torrevieja, så då tok me ein dagstur til Altea; ein nydeleg, liten by like nord for Alicante.

Biltur med familien Aatlo

På veg til torgplassen i gamlebyen i Altea, som er oppe på ei høgd.

Neema utforskar Altea, og lærer seg å lesa kart.

Om eg nokon gong vert så vaksen at eg eig eit hus, skal det huset ha ei slik dør.

Ei av gatene i Altea.

Eitt av dei mange utsiktspunkta på veg opp. Skinande kvite hus og eit nydeleg, blått Middelhav.

Kyrkja, som ligg på toppen av høgda, kan sjåast langt vekke frå. Då ser ein det blåe taket. Torgplassen ligg framom, med restaurantar og kafear.

Neema skodar utover byen.

Til sist nytte me ein is på stranda, og Neema leika apekatt :)

Gla'Påsk!

Krist stod opp av døde
i påskemorgen røde!
Ti synger lydt og sjeleglad
Guds menighet i allen stad:
Ære være Gud i det høye!

Krist stod opp av døde,
nu sonet er vår brøde!
Ti synger lydt og sjeleglad
Guds menighet i allen stad:
Ære være Gud i det høye!

Krist stod opp av døde,
i himlen vi ham møte!
Ti synger lydt og sjeleglad
Guds menighet i allen stad:
Ære være Gud i det høye!

Les om denne påskesalmen her.
Noter finn du her.

Spania ep 2: Elche

I september fekk eg besøk frå Noreg fyrste gongen. Då var det Jane som tok turen. :)

Medan ho var her hadde me ein liten dagstur til Elche.

Ei tørrlagt elv går gjennom Elche

Elche er, i motsetnad til mellom anna Benijofar og Torrevieja, ein spansk by, med tanke på innbyggjarane. Der mange av byane på Costa Blanca har ei samansetjing av innbyggjarar der mindre enn 50% er spanjolar, så er nær 100% av byen Elche spanjolar.

Elche står på UNESCO si verdsarvliste med palmane sine. Mellom anna er det ein palmepark i byen, men sjølv utanfor den legg ein raskt merke til at her er det mykje palmer.

Palmebyen Elche

Elles er Elche prega av arabisk og muslimsk påverknad, noko som kjem tydelegast til uttrykk i arkitekturen. I den kommunale parken, som og er eit slags turistsentrum, ser ein fleire bygnader liknande denne. Turistkontoret som ligg rett på utsida av parken har tydeleg arabisk arkitektur.

"Videohuset" i den kommunale parken - her vart det synt ein informasjonsvideo om byen

Og her er litt fleire bilete frå turen :)

Ei kyrkje like ved parkeringshuset

 

Ei palme med ... palmefrukt?!?

Ein tur med turist-tog rundt i parken måtte til

Fargerike blomar!

Stilig konstruksjon på ein restaurant

Hva koster det?

Ungdommar er rare dyr. Eg likar det. På ungdomsklubben i dag har vaksenleiarane stort sett fått tida til å gå med å le ut dei stakkars tenåringane. Gullkorna er verdt å dela!

Eg veit ikkje kor lenge, men i alle fall frå lenge før mi tid har ungdomsklubben køyrd eit enkelt priskonsept i kiosken. Me sel vafler, pizza og drikke, og alt kostar 50 cent. Enkelt! Eller...? Kvar einaste onsdag kjem desse rare skapningane inn på kjøkenet og spør kva prisen er for ein vaffel. Så i dag var målet vårt å unngå spørsmålet.

Døme 1: Me snakka med J og D som er vidaregåandeelevar om utfordringa, og dei var einige med oss om at det var rart.
K stod ved sidan av: - Ka kosta de for ein jus?
TI - Ka trur du?
K - De væt i isje.
TI - Gjett då.
K - Nei, i hasje peiling...
Stakkar... Ho vart ledd ut.

Døme 2: DM brukte whiteboarden til folkeopplysning som synt på illustrasjonen.
T kjem inn og les på tavla: - Koster pizza femti cent?
Me lo.

Faktisk virka det - tenåringane er kan hende endå reddare for å verta ledd av enn å vera usikker på ein pris?

Ein annan ting er at desse vesena er flokkdyr.

Døme 1: M og R kjem inn på kjøkenet. M kjøper pizza og brus. R får spørsmålet om kva vi kan stå han til teneste med.
R - Nei, jeg bare følger etter han, jeg.

Døme 2: Om lag eit kvarter etter at me opna i dag, stod alle inne på kjøkenet for å handla (dette var før tavla hadde vorte teken i bruk, så alle spurte etter tur kva det kosta). Då alle hadde fått kjøpt (50 cent) det dei ville ha av pizza, vaflar og drikke (50 cent, ja), forsvann dei brått... Då var det komen melding om at "alle" hang nede på pex (pizza ekspressen), så då gjekk dei dit, og kom attende rundt ein halvtime seinare.

Ja, og så fekk me to døme på at cola er ein samlebetegnelse for brus.
A - Kan eg kjøpe ein cola?
TI - Værsågod. Pengeskrinet står der og colaen står på bordet.
A - Ok, takk. *Legg 50 cent i skrinet og tek ein Fanta Naranja...*
DM freista forklara/forsvara: Det er jo selvfølgelig fordi de vet at også Fanta er produsert av CocaCola Company!
TI - Trur du verkliggen atte di vett de?
DM - Nei, strengt tatt ikke...

Spania - ep. 1: El Molino

No er det vel sikkert på høg tid med ei ny bloggoppdatering. Så no startar eg ein ny serie om stader eg har besøkt i Spania. Eg har altså vore litt rundtomkring i området om ikkje så enormt mykje.

I august (jada, dette går waaay back!) plar staben her med påheng av diverse slag å reisa ei helg til ei nedlagt mølle omgjort til hotell: El Molino (=mølla). Denne mølla ligg laaangt utanfor allfarvei. Etter at me hadde tatt av frå motorvegen og ennå ein veg (og surra fram og tilbake gjennom ein litan by, feil) så var det å køyra langt ut i øydemarka. Men då me endeleg kom fram, så var det jo fint der! Mellom all strategitenking og programplanlegging var det litt fritid, så eg fekk tatt nokre bilete. Og her er eit utval!

Litt idyll...

Litt dyr...

Og litt menneske. Øvst frå venstre: Dag Magnus, kapellan, Rosario, diakonimedarbeidar. Nedst frå venstre: Susanne, svensk, sekretær for Iglesia de Noruega en Espana, Margrethe, eldste kapellandotter, Pål, vaktmester, Trine, organist og Anna Helene, yngste kapellandotter.

Neste stad/episode i denne serien vert Elche.

På veg heim

Dette landet, Spania, forlet eg for ei stund. No skal eg heim til ho mor og eta pinnekjøt og Dronning Maud-pudding. Det blir bra!

Før eg kjem så langt ventar nokre timar på Gardermoen med kaffi mocca og NGM og heklenål. Det kan og vera fint!

Underhaldninga på flyturen er Langbein.

Det er jordskjelv i flyet, men det skal gå over etter Nederland, seier dei.

(For den som måtte lura: Ja, eg bloggar frå flyet. Kult?)