film og kaffi

Kaare og Leiv Magnus er to av favorittmenneska mine. Dei er og mine to store hatobjekter. For de som kjenner meg så veit de at eg har inga evne til noko som eingong liknar hat, så det er inga fare. Likevel, desse to står øverst på lista. Den imaginære, vel å merka. Når eg tenkjer meg om så er det vel kanskje ingen andre på den lista.

Grunnen til listeplasseringa? Kaare og Leiv Magnus har gjort meg lettlurt. Eg veit ikkje korleis dei har gjort det, for då kunne eg jo sikkert ha reversert det, men det har dei altså klart. Dei kokar stadig ihop eitt eller anna for å lura meg opp i stry.

Og det klarar dei. Med glans. Kvar gong. Det er det som er så frustrerande. Eg kjenner at eg vert sint innvendig. Men så er det det at eg kan ikkje det å vera sint heller. Eg får det berre ikkje til, oavsett kor hardt eg prøver. Det beste eg klarte i dag var å kasta ein samanklemt gork på dei.

Eg traff.