GospelSambandet har hatt øvingshelg på Kvås.

 Og det inkluderte ein interessant konsert. Det var tôrevêr. Under fyrste songen gjekk straumen, alle fjortisjentene som høyrte til på eitt-eller-anna ungdomsmøte-konsept i Lyngdal hylte av sine lungers fulle kraft, men me fortsette å synga. Og musikarane spela utan lyd. Og då straumen kom attende var vi akkuratt der vi skulle. Kjempekjekt!

God internatmat og kvart vårt rom. Framføring av "Rezpeckt". Ny artig song. Gjestedirigent. Brae folk! Det er så godt å synga med GS, for det er lyd frå fyrste oppvarmingstone! Eg gløymde kameraet mitt då. Tømde kortet for bilete før eg reiste, men la det att på skrivepulten då eg reiste.

På fredag vandra eg rundt i Markens gate i Kristiansand. Eg hadde inga kontakt med omverda samt lita aning om kva klokka sa, for mobilen var tom for batteri. Så eg sat på ein benk og las. Ein mann på 80 år, Torbjørn Hylting, (ca) spurde om han kunne setje seg ned. Han lurte på kva eg las, og om det var morosamt. Morosamt er vel ikkje det rette ordet, men det er spanande, svara eg. Det var det beste han hadde høyrt den dagen, det var veldig godt sagt, og eg var ei bra jente og forsto kva han sa og eg veit ikkje kva. Så eg preikte med han i ein halvtime eller noko før den reddande engelen Miriam som og går i GS kom forbi. Alejandro Fuentes kom gåande forbi. Han frå idol. Og ein mann i styggtrang damejeans og cowboyboots. Ekkelt. Berre ekkelt.

Men då eg fauk frå Flesland til Kjevik såg eg eit kjend andlete som kom  oppi flyet. Eg visste at alle andre garantert visste namnet hans og slikt noko, men eg klarte ikkje å grava det fram. Eg såg han føre meg med ein gitar og ein mikrofon då. Ikkje at eg veit om den gitaren var eit produkt av min eigen kreativitet eller kva. Men idag (sundag) las Are i lokalavisa han fann på Kvås, og då las han blant anna høgt at Åge Aleksandersen hadde hatt konsert i Kristiansand. Og då gjekk det opp for meg kven eg fauk med.

Ein annan gong fauk eg med Idol-David. Men det hadde eg ikkje visst, dersom det ikkje var for at eg kjende pianisten hans og sat og preika med han på flyplassen før vi skulle reise. Han måtte peika  David ut for meg.

Neste gong skal me til Oslo.

GospelSambandet på nett