nå har eg oppdagt noge teit noge. opera e kje så bra så eg allti har fått hørra. d e masse på bloggen så ikkje kan jerast m opera, eg måtte rett å slett leita fram explorer likavel! hrmf.
tenkt på dette før: då Jesus blei født, midt på nåtte, så blei d lyst som dagen. då Jesus dø, midt på dagen, så blei d mørkt som nåtte. rett å slett ein vidle samenheng mjudlå Jesus å skaparverke... dag inge ulstein sa d på ungdomsmøte i salem ijår. syns d va godt sagt!
dagens diskusjon: e d synd å banna? e d verre å banna i kjørkjå enn ute?
du e velkommen t å komma me et argument elle to!
ha ein go dag!
søndag 19. februar 2006
go sundag folks!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
19 kommentarer:
Det er blogger.com som er dårleg, ikkje Opera. Dei kjem nok til å skjerpa seg etter kvart.
Ang. banning, lyt eg fyrst sei at eg har slutta å tenkja i kategoriane "synd" og "tillate", godt inspirert av Paulus som seier at poenget er om ting er gagnelege eller ikkje. Og om Guds vilje er at folk skal ha det bra, kan eg sjølvsagt konsa meir på kva som er bra, enn på moral.
Og difor meiner eg det er verre å banna i kyrkja enn på puben, fordi banning i kyrkja vil støta ein del av dei som er der, og ein skal sjølvsagt strekkja seg langt for å koma folk i møte - ikkje fordi ei lov seier det, men fordi ein har kjærleik og respekt for folk.
Elles forstår eg ikkje kvifor folk kallar "faen" for syndig, medan det er OK å seia "fasikken"...
joda, kan sjå poenge, men eg meina, eg e nå absolutt ikkje den einaste så broke ordet "synd"! okei, så e d et belasta ord, men eg vil ikkje sei atte gagnleghet kan fullt ut erstatta d. tross alt så e syndå gronnen t atte me trenge Jesus. heila poenge e liksom d atte mennesker e syndige, Gud tåle ikkje synd, å dermed trenge me Jesus. visst me avskaffe synd som begrep så blir d me ein gong litt vanskeligare å forklara kafor Jesus måtte komma å dø for oss. i d Jesus tilgav synder definerte han synd som ein ting så verkeligen eksistere, å e et problem for menneskeheten.
å dette me respekt va og mitt stysste argument for atte banning e verre i kjørkjå enn andre plasser.
Eg meiner ikkje at ein skal erstatta "synd" med "gagnleg", men at ein burde drita i å bruka sjølve begrepet "synd" so mykje i det heile.
Og eg lyt seia at poenget er ikkje at me er syndige, men at me er rettferdige. Det er jo det som er sjølve utgangspunket for... vel, alt. Om eg er ein syndar, er jo løpet køyrt.
Synda finst, men ho er so langt frå meg som aust er frå vest, so då gidd ikkje eg å gå på leiting etter ho :)
Og forresten treng eg Jesus til mykje meir enn tilgjeving...
i utgangspunktet er mennesket syndig. det seier jamvel paulus. i romarbrevet mellom anna. du er ein syndar, og, ja, løpet er køyrd! det er difor du treng Jesus! og på grunn av at han vil fjerna synda di langt vest og aust kan du verta rettferdiggjort i Kristus. du treng ikkje gå på leiting etter synda. den kjem heilt av seg sjølv. den er der frå starten av. "Ja, med skuld kom eg til verda, med synd vart eg avla i mors liv." salme 51.7
Ja, i utgangspunktet, ja. Men eg er ikkje i utgangspunktet lenger, if you know what I mean. Eg er ikkje ein syndar, eg er 100% rettferdig :)
Du og. Du ER rettferdig. Han HAR fjerna synda di. Og mi. DET er utgangspunktet mitt. :D
Du har inga skuld i det heile. Tenk på det. :)
ja.
joda,
den er eg med på!
men det tyder ikkje at eg ikkje kan synda fleire gonger. eg prøver å ikkje gjera det, men det er ikkje lett! det eg vil gjera, gjer eg ikkje, å det eg ikkje vil gjera, det gjer eg.
og når eg gjer noko som strir imot Guds lovnader, så meiner eg framleis at det er ei synd eg har begått, og må be om tilgjeving for. dersom eg ikkje samstemmer i at det er ei synd, kan ikkje Jesus ta den bort frå meg. (1.joh.1:9)
og då er vi attende til det vi starta med; strir det å banna imot Guds lovnader? er det noko vi som kristne skal prøva å ikkje gjera, eller er det ikkje så nøye? det kan ha med respekt å gjera, ja. men dersom det til dømes ikkje er nokon som høyrer det?
Eg tykkjer forsovidt det er greit å vera bevisst på at ein ikkje strekk til, men eg ser kor dårleg eg er når eg ser kor bra Jesus er, om du forstår. Å fokusera på synd har aldri hjulpe nokon. For når du ser deg sjølv i lys av Jesus, er det ikkje nokon fordøming der, og du vil og sjå at det er ganske nyttelaust å prøva å verta betre - at du kan nå ein standard som er god nok. Det er ikkje meininga at du skal møta Gud på halvvegen, trur eg.
Eg trur poenget er kva som er Guds vilje. Gud vil at folk skal bli frelst, at dei skal ha det bra. Han har skapt oss for å ha det bra, ikkje for at me skal leva opp til ein standard. Difor ser eg og dette med banning i det perspektivet. På den eine sida lyt eg få lov til å snakka mitt eige språk. Difor kan eg seia t.d. "Jesus, no har eg det heil jævlig" når eg ber. På den hine sida har han gjeve meg eit nytt hjarte, som gjer at eg ikkje bannar når eg snakkar med mor mi, o.l.
Alt i alt ser eg frelsa slik at det har med identitet å gjera, ikkje gjerningar eller noko anna.
heilt enig!
absolutt! på allt unnateke et punkt.
det skal vere et mål for oss å prøve å verte lik Jesus, trur eg. ja, eg er fullstendig klar over at det aldri vil vera mogeleg for meg å klara det fullstendig, men med hjelp frå Jesus vil eg komma et stykkje på vegen. om eg berre vil.
Gud har gjeve oss nokre redskap; dei ti bodorda, som skal hjelpe oss til å sikre at alle menneske rundt oss har det bra!
ordet "synd" er overbelasta. det tyder "å bomme på målet", og det gjer vi alle og einkvar, når det gjeld Guds vilje for liva våre - som er berre god!
eg håpar ikkje du tek dette som noko angrep på di tru på nokon måte, det er det på ingen måte meint som!
Takk for interessan diskusjon. :-)
"når det gjeld Guds vilje for liva våre - som er berre god!"
Har Gud ein bestemt vilje med liva våre? Ein bestemt jobb vi skal ende med etc...? Det har vore eit stort diskusjonsemne/samtaleemne her på Framnes i det siste.
Så om du går tom for "dagens diskusjon" emne, så er Guds vilje vertfall et forslag ;-) Bra blogg idê med diskusjonar altså. Alright. Have a nice day
Neidå, eg tek det ikkje som noko angrep, dessutan er eg vand med å tru annleis enn dei fleste :P
Eg har opplevd det slik at so lenge eg freistar å få det til, hindrar eg faktisk Gud i å gjera jobben han har teke på seg. Altso; jo mindre eg strevar, di meir får eg til.
Forøvrig anar eg ikkje kva eg skal med dei ti bod, eller andre bod. Har aldri opplevd å ha bruk for dei (men eg har til gangs opplevd sanninga i at "synda si kraft er bodet").
meiner du då at Jesus har oppheva bodorda? at dei ikkje skal gjelda for våre liv?
Opphevar vi då lova med trua? Langt ifrå! Vi stadfester lova. (rom.3:31)
kva meiner du med at "synda si kraft er bodet"?
boda viser oss at vi ikkje har kjangs. at vi treng Jesus. slik eg ser det, er det ein tett samanheng mellom Jesus og synda.
Ikkje noko menneske blir rettferdig for Gud på grunn av gjerningar som lova krev; lova gjer berre at vi lærer synda å kjenna. (rom.3:20)
rom.4:
13 For det var ikkje ved lova Abraham eller ætta hans fekk lovnaden om at han skulle bli arving til verda, men ved den rettferda ein får ved tru. 14 Er det dei som held seg til lova, som er arvingar, då er trua utan meining og lovnaden sett ut av kraft. 15 For lova kallar fram vreide, men der det ikkje finst lov, finst det heller ikkje lovbrot. 16 Difor fekk han lovnaden fordi han trudde, så alt skulle vera av nåde. Då kan lovnaden stå fast for heile etterslekta hans, ikkje berre for dei som har lova, men òg for dei som har same tru som Abraham.
uten lov=ingen nåde.
dette er det skal du me dei ti bod.
Sitat: "Eg har opplevd det slik at so lenge eg freistar å få det til, hindrar eg faktisk Gud i å gjera jobben han har teke på seg. Altso; jo mindre eg strevar, di meir får eg til".
Heilt einig med deg der Funky.Har same oppfatning som deg. Mange gongar har eg prøvd å skjerpa meg: "No skal eg slutte med den og den synden, lese meir i bibelen, be meir, væra snillare med mine medmennesker osv... Slike ting" Men det går ikkje an å skjerpe seg. Det er vel for at me ikkje skal kunne skryte av våre gjerninger og kva me får til, men at alt er av nåde.
"Ikkje noko menneske blir rettferdig for Gud på grunn av gjerningar som lova krev; lova gjer berre at vi lærer synda å kjenna. (rom.3:20)"
Men likevell så ønskjer vi jo å trakta etter å bli meir lik Jesus, og gjera gode gjerningar. Eg trur det er ting me kan gjere for at dette skal skje, først og fremst ved å bruke meir tid med Gud. Samtidig må me passa oss for at det å bruka meir tid med Gud ikkje blir på ein måte eit jag. Me må forstå at det ikkje er av oss sjølve at me "klarer det". For då vil det raskt dabbe av igjen. (hm. Kva skal vi gjere då`???)
Meir tid med Gud fører etterkvart til at me blir meir slik Gud vil me skal vera. (Som gamle besteforeldre blir lik kvarandre pga at de tilbringer så mykje tid saman)
(Har eg forstått det rett?)
Men utfra dette vil eg gjerna spør om det med at det går opp og ned i det åndelige livet. Frustrerende det med at det går opp og ned på den måten. Korleis kan me halda oss der "oppe"? Kva tenkjer dere om det?
Ja, Paulus sa at Jesus avskaffa lova. Og ein annan stad står det at dei som trur er under ei anna pakt, ikkje den gamle (der boda var sjølve grunnlaget), og at me er arvingar til Abraham, som hadde tru og løfter, men inga lov. Dessutan er eg ikkje jøde, og ser difor ikkje kvifor eg skulle rekna meg for å vera under i lov som vart gjeve til jødar. Og som om ikkje det var nok, er eg "død frå lova", som Paulus seier det :) Forøvrig fekk Abraham og nåde sjøl om han ikkje hadde noko lov.
At "synda si kraft er bodet" er eit sitat av Paulus, og eg trur det betyr at so fort folk får eit bod, bryt dei det. Det gjeld ungar, Adam og Eva, jødane då dei fekk beskjed om å ikkje ha andre gudar osv.
Uansett anar eg verkeleg ikkje kva eg skal bruka lova til. Den seier t.d. "ikkje stel", men eg vil heller leva etter ein standard som seier "dø for din neste".
neineinei. Jesus avskaffa ikkje lova. han stadfesta den!
dette sa Jesus sjølv om emnet, i matteus kap. 5 (bergpreika):
17 Tru ikkje at eg er komen for å oppheva lova eller profetane! Eg er ikkje komen for å oppheva, men for å oppfylla. 18 Sanneleg, eg seier dykk: Før himmel og jord forgår, skal ikkje den minste bokstav eller ein einaste prikk i lova forgå – før alt har hendt. 19 Den som opphevar eit einaste av desse minste boda og lærer menneska såleis, skal reknast som den minste i himmelriket. Men den som held boda og lærer andre å gjera det, skal reknast som stor i himmelriket. 20 Ja, det seier eg dykk: Er ikkje dykkar rettferd mykje større enn rettferda til dei skriftlærde og farisearane, kjem de aldri inn i himmelriket.
korleis vil du lesa dette? etter det eg veit, har ikkje himmel og jord forgått ennå, og då skal vel det tyda at lova framleis gjeld?
eg lette etter det paulus-sitatet ditt, men fann det ikkje. har ikkje høyrt det før, og ville lesa det i samanhengen. kan du fortelja meg kor det er henta frå? det likna jo litt på "synda si løn er døden" som står i rom. 6:23, men eg reknar ikkje med at det er det du meiner.
det med at du ikkje skal stela er til det beste åt din neste. summen av lova er at vi skal elska Gud, og vi skal elska kvarandre. nestekjærleik.
Rom 7:8
Paulus sa jo at Jesus avskaffa lova på korset. Då Jesus sa "før det er skjedd/oppfylt alt saman", trur eg han henviste til korset. Alt før korset var jo berre ein skugge av det som skulle koma.
For meg vert det jo irrelevant om love gjeld eller ikkje, sidan eg ikkje er er jøde og ikkje har noko med den gamle jødiske pakta å gjera.
Ja, lova er god den. Det er sikker svensk lov og, men eg bur jo ikkje i Sverige... :)
Og som Paulus snakkar om i Rom. 7, er synda død utan lova. Lova får faktisk folk til å synda, og er du fri frå lova, misser synda si makt over deg.
Eg lever etter Anden, ikkje bokstaven eller lova. Det er kjærleik, Anden og sunn fornuft som styrer kva eg gjer, ikkje ei lov eller samvitet mitt.
Treng du lova for å leva rett? Paulus sa og at lova er gjeven for den urettferdige, og du er jo rettferdig. Uavhengig av lova.
sjølv trur eg Jesus meinte det bokstaveleg då Han snakka om "før himmel og jord forgår".
og då Jesus sa at Han ikkje var komen for å oppheva lova, tek eg Han på ordet.
det er ikkje for å verta rettferdig at eg vil halda meg til boda. det er av kjærleik og takksemd til Jesus.
joh. 14:15 Elskar de meg, så held de boda mine.
Jaudå, og det er ikkje so viktig at alle meiner det same om det. Det er lov(!) å vera forskjellige. Men for debatten si skuld; Jesus sa óg at han ikkje vart sendt til andre enn Israels folk. Og om ikkje so mykje som ein tøddel av lova er falle bort, kvifor held kristne seg berre til dei ti, og ikkje alle 614 (ca)?
Og han sa "eit NYTT bod gjev eg dykk..."
Personleg lev eg opp til det lova krever, men ikkje av takksemd til Jesus, men fordi han har elska meg fyrst og gjeve meg eit nytt hjarte. Eg tenkjer aldri på boda i det heile, og tykkjer ikkje eg treng det heller. :)
då er me jo ikkje så ueinige som ein fyrst skulle tru likevel... Ü
det er jo ikkje slik at eg alltid går og tenkjer på det eg heller då. det skal vera sagt!
med "lova" meinast vel moselova, altså dei ti boda? farisearane sine "reglar" reknast ikkje til lova. det var jo berre farisearane som "måtte" ta hensyn til alle dei?
mGbyso!
Farisearane hadde nok lagt til ein del eigne bod og, men so langt eg kan sjå, skiller ikkje bibelen mellom dei ti bod og resten av lova. Forresten, når Paulus snakkar om at me ikkje er under lova, nemner han "du skal ikkje attrå", og det bodet finst jo i dei ti. Tygg på den du... :)
Men ja, me er nok meir einige enn ueinige.
Legg inn en kommentar